۵ نکته ای که به هنگام استخدام کردن دوستان تان باید درنظر بگیرید!

استخدام دوستان
همه ی ما، حد و مرزی را بین زندگی شخصی و کاری خود تجربه کرده ایم. که معمولاً هم ناموفق بوده ایم! همیشه یا خانواده ناراضی بوده اند یا همکاران!

بیش تر از اینها، اتفاقی که رخ می دهد دوست شدنِ ما با همکاران مان است. اکثر ما با همکاران خود رابطه ی خوبی داریم. اما سؤالی که ایجاد می شود درباره ی کارکنان و رئیس است. رابطه ی کارکنان و رئیس ها چگونه باید باشد؟ آنها هم باید با یکدیگر دوست باشند؟

در ادامه با ما باشید...

سال های بسیاری، خیلی از دوستانِ من هم کارمند بودند. هنوز هم ارتباط خوبی با بسیاری از آنها دارم اما واقعاً موارد کمی پیش می آید که در دوره همی با آنها خیلی ساعات خوبی را سپری کنیم! و بالعکس. من تنها کسی نیستم که چنین حس و موقعیتی دارم. می دانید منظورم چیست؟

هیچ دلیل مشخصی برای این اتفاق وجود ندارد و نمی توانیم یک مورد را قاطعانه بیان کنیم. اما اگر قرار باشد یک عنوان برای این اتفاق انتخاب کنیم واژه ی «درام» را برای آن مناسب می دانم. این واقعاً یک درام است!

زمانی که با کسی در ارتباط نزدیکی مشغول به کار می شوید معمولاً منجر به ایجاد رابطه های احساسی می شود.

این چیزی شبیه ازدواج و طلاق است! ممکن است شما بخاطر یک سری دلایل منطقی و کاربردی در شرایط خوب به سر برید. شما می خواهید با عنوان یک دوست خوب باقی بمانید. اما به همان اندازه هم قصد ندارید در تمامی مراحل و همه ی زمان در کنار هم باشید! البته شاید مقایسه ی آن با امر ازدواج کمی فراتر باشد.

من فکر می کنم که خیلی بهتر است انسان عاشق شده و سپس عشقش را از دست دهد تا اینکه در زندگی هرگز عشق را تجربه نکند! حتی شاید شما هم با این جمله ی من موافق باشید. با توجه به این نکته ای که گفتم؛ من هرگز کسی را از دوست شدن (ایجاد رابطه ی خوب) با کارفرمایان شان باز نمی دارم. اما شرایط سختی را به خاطر دارم که اگر آگاهیِ حالا را داشتم به طرز متفاوتی مدیریت می کردم!

همیشه همه چیز خوب و خوش است تا وقتی که کسی اخراج شود!
خیلی سخت است که با عنوان یک «دوست» در کنارش بنشینید و به او بگوئید که «گند زده است!» این کاملاً اتفاقی ناخوشایند هست که او را اخراج کنید در حالیکه او کاملاً از شما قطع امید نکرده و در عین حال؛ لیاقت اخراج را هم دارد.

وقتی؛ کسی که شما او را «رفیق» صدا می زنید یک انتقام جو و کینه ای باشد دقیقاً زمانی پشت سر شما را خالی می کند که احساس می کنید پوست تان کلفت شده است! این حادثه بیش تر از یک بار برای من رخ داده است. حتماً مراقب باشید!

وقتی که گسستگی ها زهرآلود شوند!
یک تضاد سالم؛ یا همان ناسازگاری و مخالفت های سالم برای ایجاد تصمیمات هوشمند در یک کسب و کار بسیار ضروری ست. اما همین مورد گاهی فراتر رفته و به ضرر کسب و کار تمام می شود. اگر کارمند شما به این دلیل که با رئیس (مدیر) رابطه ی نزدیکی دارد؛ بطور پیوسته غیرقابل کنترل بوده و خودسرانه عمل می کند عملکرد کل تیم را زیرسؤال برده و ناکارآمد خواهد بود. این شخص باید محل کار را ترک کند!

زمانی که شغل شما؛ مانند یک خانم خانه دار واقعی باشد!
شما را نمی دانم اما رابطه های من به سمت خوش گذرانی ها تمایل پیدا کرده و کسل کننده هستند! در واقع؛ خیلی هم احساساتی نیست. اما همانطور که می دانید موضوعِ «شغل» بحث دیگری را در رابطه های دوستی ایجاد می کند. تحت فشارهای متنوع و زیاد سیاسی و مخالفت ها قرار می گیرید! حتی ممکن است با غبطه و خشونت هایی نیز آشنا شوید.

تضادهای منافع
اگر تاکنون مدیر شرکت نبوده اید اجازه بدهید تا شما را با عنوانی به اسم «وظیفه ی امانتی» آشنا کنم. این بدین معنی ست که شما باید بهترین نفع شرکت را انجام دهید! به حرف هایم اعتماد کنید. موقعیت ها و شرایط مختلفی وجود دارند (مثل ترفیع و پاداش) که آنجا؛ تمایل شخصی نشاندهنده ی یک تضاد منافع است. بله! رفیق بازی (یا همان واژه ی پارتی) در ادارات بسیار شایع می باشد. اما من نمی خواهم دچارش شوم. شما هم نباید این کار را بکنید!

مسائل سرحد و مرزی
رابطه ی دوستی همان مشارکت است. معمولاً یک نفر از آنها دست بالاتر است. اما روابط؛ سازمانی نیستند! رفتاری هستند. به عبارت دیگر؛ شرکت ها سلسله مراتبی بوده و دلایل خوبی را برای این کار دارند. اما روابط؛ همواره غیرقابل پیش بینی می باشند.

اگر به دنبال فرمولی هستید که بتوان با این موضوع کنار آمد زمان تان را بیش تر از این هدر ندهید! شاید کمی توانایی پیش بینی کردن شرایط شما را در سپری کردن این اتفاق یاری کند اما به این معنی نیست که از رخ دادن آن بتوانید جلوگیری کنید! فقط می توانید با آمادگی به استقبال آن رفته و بهترین رفتار را از خودتان به انجام برسانید.

 منبع: پدیده فکر مهتر

نوشتن دیدگاه