کشف آنتی بیوتیکی که از خیانت همسر جلوگیری می کند!

 بساط رمال ها پر است از معجون ها، ورد ها و طلسم هایی که قرار است عشق همسر را زیاد و او را پایبند خانه و زندگی کنند. بعضی از خانم ها هم مشتری پروپاقرص دکان این افراد هستند و هرچقدر از فریبکاری آنها گفته می شود گوششان بدهکار نیست. ولی این دفعه قضیه جدی تر است. قرار است «علم» به کمک این دسته از خانم ها بیاید. اگر می خواهید بدانید ماجرا چیست این مطلب را دنبال کنید.

آنتی بیوتیکی که وفادار می کند
همه خانم هایی که نگران بی وفایی  همسر خود هستند از خواندن این خبر خوشحال می شوند؛ پژوهشگران ژاپنی دارویی یافته اند که می تواند وفاداری مردان را افزایش دهد. این داور که نوعی آنتی بیوتیک به نام «مینو سایکلین» است می تواند مانع از اغوا شدن مردان توسط برخی زنان شود.

اما اصلا چرا کسی باید به فکر امتحان یک آنتی بیوتیک برای افزایش وفاداری بیفتد؟ داستان از یک سال قبل آغاز شد؛ هنگامی که پژوهشگران دریافتند مصرف این دارو بر وضعیت روانی تعدادی از بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی تاثیر مثبتی داشته و تا حد قابل توجهی باعث بهبود آنها شده است. اسکیزوفرنی نوعی بیماری روانی است؛ به همین دلیل پژوهشگران ژاپنی تصمیم گرفتند دیگر تاثیرات احتمالی «مینوسایکلین» روی مغز را هم بررسی کنند.

آنها در پژوهش خود، مردان را به دو گروه تقسیم کردند، یک گروه به مدت چهار روز از مینوسایکلین استفاده کرد و برای گروه دیگر «دارونما» تجویز شد. دارونما ها، اصلاً خاصیت دارویی ندارند و فقط به شکل قرص و دارو تولید شده اند اما فرد مصرف کننده از این موضوع مطلع نیست. بعد از چهار روز هر دو گروه در معرض آزمایش هایی قرار گرفتند. نتیجه نشان می داد مردانی که مینوسایکلین مصرف کرده بودند، کمتر ممکن بود «اغوا» شوند. طبیعی است که این یافته می تواند فوق العاده هیجان انگیز باشد. اما واقعاً مینوسایکلین چیست و چقدر می توان به آن امیدوار بود؟ این پرسش ها را از یک متخصص شیمی دارو و یک روانپزشک پرسیدیم.

مینوسایکلین؛ پرنفوذ در مغز
دکتر نجمه ادراکی دارو ساز و متخصص شیمی دارویی در این باره می گوید:
مینوسایکلین نوعی آنتی بیوتیک است که به صورت قرص ها و کپسول های ۵۰، ۷۵ و ۱۰۰ میلی گرمی در بازار دارویی جهان موجود است. مینوسایکلین معمولاً برای درمان نوعی بیماری پوستی به نام «آکنه ولگاریس» به کار می رود و روی انواع مقاوم آن هم موثر است.

این آنتی بیوتیک سنتز پروتئین ها را مهار می کند. همچنین روی طیف وسیعی از میکروارگانیسم ها اثر می گذارد و رشد آنها را متوقف می کند. اثر آن هم طولانی مدت است. البته مینوسایکلین کاربرد های مختلفی دارد و برای درمان انواع بیماری ها ممکن است تجویز شود؛ از جمله بیماری های پوستی، دهانی – دندانی، سیفلیس عفونت های دهانه رحم، عفونت های مقعدی و ادراری و اسهال خوبی آمیبی. این دارو به دلیل اثرات سرکوب کننده سیستم ایمنی در درمان آسم نیز به کار می رود. همچنین از آن به عنوان یک درمان کمکی در بیماری ایذر هم استفاده می شود.

نکته مهم این است که مینوسایکلین نسبت به سایر آنتی بیوتیک های هم رده خود، حلالیت بیشتری در چربی دارد؛ بنابراین قدرت نفوذ آن به بافت هایی چون مغز زیاد است. به همین دلیل این دارو ممکن است فشار درون جمجمه ای را زیاد کند که با علائمی مانند سردرد، اختلال بینایی، استفراغ و گیجی همراه است. یکی از عوارض جانبی این دارو تغییرات روانی از جمله مشکلات شخصیتی است که البته در موارد نادری ممکن است رخ دهد. یافته اخیر در مورد تاثیرات روانی این دارو تاکنون در هیج یک از منابع علمی رسمی به صورت مستند ذکر نشده است.

نوشتن دیدگاه